Hakikat zordur. Doğruyu ise herkes görebilir.
Hakikatin zor olmasının sebebi kendine (nefsine) bulaştırmamaktır. Doğru ise kendince
herkese görünür. Örneğin bir yemek yaptınız ve çok güzel oldu. Bunu yiyen kişiler de damak
tadı çok farklı değilse güzel olduğunu fark edeceklerdir. Bu doğrudur. Bazısı kendi yaptığı
yemekle kıyaslayıp sizi rakip görürse küçük eleştirilerle durumu dengeler. Bu da doğrudur.
Anneniz ise yemeği yiyen, kızının kendi sürümü olduğu bilgisiyle gurur duyacaktır ki bu da
doğrudur. Eşiniz ise yemeği yiyen, iyi bir seçim yaptığını düşünecektir bu da doğrudur.
Sizden nefret eden biri ise yemeği yiyen yemeğin kendine dokunduğunu söyleyerek yemeği
reddedecektir ki bu da doğrudur. Çocuğunuzsa yemeği yiyen ve iştahlı bir çocuk değil ise çok
aç olmadığını söyleyecektir, bu da doğrudur. Bunların hepsi doğruyu gösterir.
Hakikat ise yemeğin güzel olup olmadığı değil yemeğin var olduğudur bu kadar. Eğer siz
kendinizi sadece yaptıklarınızla tanımlayan biriyseniz, başkalarının yaşadıkları doğrular sizin
doğrularınız olur hakikatiniz olmaz. Eğer siz hakikate bakmaya çalışan biriyseniz, yemeğin
varlığını fark edip varlığına ve aracı olmanıza şükretmeniz hakikatinizdir. Diğer insanların
yaşadığı doğrular anlamsızdır. Tam tersi olması hakikati değiştirmez doğruları değiştirir.
Hakikati örten gerçekler insanlığımızın zayıflıklarıdır. Fikirlerimiz, öğrenmişliklerimiz,
hırslarımız, ön yargılarımız bizim hakikati görmemizi engelleyen perdelerdir. Bu kadar
tartışma olmasının, uzlaşma olmamasının sebebi doğruların değişkenliği ve hepsinin de doğru
olmasıdır. Oysa hakikat tektir.
Sevgiyle Kalın…
