Gezi’de çapulcu dediler, bir ağaç için bir kaşık suda fırtınalar koparttılar dediler,
Ali İsmail’i, Abdullah Cömert’i savunduk diye terörist ilan ettiler,
Amma lakin kız çocuklarına tecavüz ettiler diyemediler…
Türk mucizesini gerçekleştiren aziz Atatürk’e yürekten bağlı olduğumuz için bizlere vesayetçi dediler.
Kuruluşu gerçekleştiren devrimlerin izinden gittiğimiz için çağ dışı olduğumuzu ima ettiler.
Anadolu’yu işgal etmek isteyenler karşısında vatanın bağımsızlığı için mücadele eden adsız kahramanlara ,başlarında Mustafa Kemal olduğu için bir avuç serseri dediler, Kemalist ismini verdiler,
Amma lakin erkek çocuklarına taciz edenler diyemediler…
Hitler Avrupa’yı işgal ederken gözünü Anadolu’ya diktiğinde,
Her türlü işgale karşılık, Anadolu’daki camilere silah istifleyip üzerini samanla örterek vatan bağımsızlığı için önlem alan İsmet Paşaya iki ayyaştan birisi dediler.
Kutsal emanetleri olası savaş durumundan korumak için Niğde’ye yollayarak önlem alan, yağmalanmaması için üç camiye gizlice yerleştirip kapısına kilit vurdurtan ve başına da Mehmetçiğe nöbet tutturan, bu şekilde Peygamberimizin kutsal hatıralarını koruyan İsmet Paşa’yı dinsiz ilan ettiler.
Lozan’da ülkenin namusunu ayaklar altında paspas yaptırmayan,dünyanın süper güçlerini bu sefer de masa başında hallaç pamuğu gibi dağıtan Atatürk’ün silah arkadaşı İnönü’yü özlemle anıp,Milli Şef dediğimiz için bizleri de faşist olmakla suçladılar.
Gel gelelim, kuran kursunda yatılı kalan erkek çocuklarına tecavüz etmekle suçlayamadılar…
Atatürk devrimleri için mücadele eden,dik duruş gösteren ve bunun sonunda hapse atılan,kansere yakalanan,hayat savaşını kaybeden yurtsever komutanları,aydın bilim insanlarını,cesur kalemleri savunduğumuz,haklarını aradığımız için anarşist muamelesi gösterdiler,
Amma lakin camide ilişkiye giren imamı bizim saflarımızda gösteremediler…
Camiye ayakkabı ile girdiler,içeride içki içtiler,
Kabataş iskelesinde başörtülü bacımızın üzerine idrarını yaptılar,
Hem de siyah eldiven taktılar,hem de deri pantolon giymişlerdi yalanını söylediler,
Bu yalanı da bir türlü ispat edemediler…
Cami imamını doğruyu söyledi diye başka yere sürdüler,yine de direnişçiler yaptı yalanını sürdürmeye devam ettiler.
Amma lakin ortaokul çağındaki kız çocuklarını kucağına oturtan İmam Hatip Müdürüne ‘Devrim okullarından yetişmiştir’’diyemediler…
Cumhuriyeti eleştirdiler,
Devrimleri hazmedemediler,
Atatürk’ün kurduğu cumhuriyeti içlerine sindiremediler,
Medeni olmayı,çağdaş yaşamayı kendilerine fazla gördüler.
Amma lakin Türkiye’nin orta çağ karanlığına koşar adımlarla yürümesine seslerini çıkartamadılar….
Erkek çocuklara tecavüzden yargılanan sözde alimler için salonları doldurdular,
Bebek yaştaki kız çocuğuna sulanan softaların,din simsarlarının eteklerine sarılarak ‘dualarınızı bizden esirgemeyin’diyerek göz yaşı döktüler.
‘Kızlarına sahip çıksaydılar’ bahanesi ile anne babaları suçladılar,
Pişkinlikten kız evlatlarını akıllarına getiremediler.
Dün ak dediklerine bugün kara dediler.
Dün bu hasretlik bitsin dediklerinin bugün inlerine girdiler.
Dün kol kola olduklarına bugün bizi kandırmışlar dediler.
Dün savcılığına soyundurduklarını bugün terör örgütüne üye olmakla itham ettiler.
Bir tek Atatürk’e yanaşamadılar,
Bir tek gerçekleşen Türk mucizesini içlerine sindiremediler.
Tecavüzcüye de,teröriste de,rejimi yıkmak isteyen güçlere de hep inandılar,
Bir tek gerçekleşen Türk devrimlerini içselleştiremediler.
Her güvendikleri yerden darbeyi yediler,sırtlarından hançerlendiler,
Kurtulmak için son çare Ulu Önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk’e sığındılar,
Genel Merkez binalarını Atatürk posteri ile süslediler…
Atatürk devrimlerinin,kurduğu cumhuriyetin bir gün değil her gün lazım olduğunu bir türlü idrak edemediler…
