Eğitime, müziğe, edebiyata, sanata, paylaşmaya, bencilliğe, mutsuzluktan mutlu oluşlarımıza, sosyal medyaya, geçmiş güzel günlere, geçmeyen hayal kırıklıklarına dair umutlu yazıların yer aldığı ‘Bütün İyiler Biraz Küskündür’ kitabının yazarı Nilay Örnek köşemin konuğu.
Yirmi yıldır medyadasınız. Gazetecilik nedir, ne değildir?
İşte 20 küsur yıl olunca gazetecilik tarif edilir bir şeyden çok yapılır bir şey oluyor. Neyin gazetecilik olup olmadığını örnekler üzerinden anlatıyorsunuz. Şu anda yapılan çok şeyin gazetecilik olmadığını söylemekle başlayayım. Ama derinine girmeyeyim. Kısacası gazetecilik, yan ve taraf gözetmeden, yeni ve ilginç olanı kamunun yararına aktarma işi…
‘Bütün İyiler Biraz Küskündür’ kitabınız Artemis Yayınları tarafından yayınlandı. Kitap piyasaya çıkalı 1 sene oldu. Neler değişti 1 senede?
Maalesef toplumla, ülkeyle ilgili negatif gerçekler değişmedi; artarak sürüyor. Benim içinse çok şey değiştirdi kitap. Anlaşıldığımı gösterdi, pek çok insanın benim gibi hissettiğini, yalnız olmadığımızı gördüm. Hâlâ bu ülkede benimle benzer şeyler hisseden, değiştirmek, umutlanmak, iyi yaşamak, okumak, okutmak, öğrenmek isteyen binlerce samimi insan daha var düşüncesi iyi bir his. Bana daha çok okumam ve yazmam için enerji veren bir yıl geçirdim.
İclal Aydın’ın editörlüğünde hazırlanan “Bütün İyiler Biraz Küskündür” kitabının ikincisi ne zaman gelecek?
Başka yayınevlerinden de teklifler oldu, kendi yayınevim de bu seneki TÜYAP Kitap Fuarı öncesinde kitabım olsun istedi. Bu konuda tatlı telkinlerde de bulundular. Ben mevcut bir olayı, vakayı çok kolay yazan biri de olsam, sosyal durum yazılarını mesela ağır yazıyorum. Herhangi bir yeni metin konusunda çok titiz ve hassas davranan, çok okumayı kendisine şart koşan biriyim. Bu nedenle de hemen çıkıvermiyor yazılar. Hafiften başladım ama bilmiyorum.
Birçok dergi ve internet sitesine yazı yazıyor, dosyalar hazırlıyor, kendi yaşam kültürünüzü okuyucuyla paylaşıyorsunuz. Sizin sevdiğiniz yazarlar kimler?
Kitap yazarıysa soruda kasıt; çok var seçmem zor. EduardoGaleano, E. M. Cioran, AlejandroZambra, Murathan Mungan, Trevanian, Milan Kundera, Engin Geçtan, Ahmet Hamdi Tanpınar, İhsan Oktay Anar, Nazım Hikmet, Gündüz Vassaf, Hakan Günday ilk aklıma gelen isimler.
Kafa Dergisi’nde “Koleksiyoner Kafası” başlıklı bir köşeniz var. Koleksiyonerlerle röportajlar yapıyorsunuz. Sizin koleksiyonlarınız var mı?
Benim çizgi roman ve çizgi roman karakterleri ağırlıklı koleksiyonlarım vardı ama bıraktım. Çünkü koleksiyon çok geliştirici, mutluluk ve bilgi sağlayıcı bir uğraş da olsa benim gibi çok yönlü biri için çok bağlayıcı oluyor. Obsesifleşiyorum. Yurtdışına gittiğimde her şeyden önce o çizgi romanı ya da çizgi karakteri bulmaya çalışıyorum. Bu nedenle sakin sakin koleksiyon demeyerek koleksiyon yapıyorum.
Blogger olmak isteyen gençlere tavsiyeleriniz…
Blogger olmak bir amaç olamaz sanırım ama yazı yazmak ve bunu insanlarla buluşturmak için mükemmel bir fırsat bloglar. Blogger olmak değil de yazı yazmak, saf yazı yazmak amaç olsun diye düşünüyorum. Yazdığından para kazanmak zor bu ülkede, çeviri ve düşünceden de öyle… Maalesef.
Hayatla ilgili tavsiyeleriniz neler?
Benim için hayattaki başarı ve mutluluk kriterleri farklı olabilir. Benim için anı, günü, ayları, zamanı, bulunduğumuz coğrafyayı ya da durumu hakkını vererek, samimiyetle, kendimiz için yaşayabilmek amaç. Bu büyük mutluluk. Ben bunun için çaba harcıyorum, herkese bunu önerebilirim belki… “Eşinizi doğru seçin” diyebilirim belki bir de; kolaymış gibi. Doğru eşi bulmak hayattaki en önemli kararlardan biri, size kraliçe gibi davranan bulduğunuzda bırakmayın.
