Mersin’de 3 gün önce evlerinin önündeki dereye düşerek kaybolan ilkokul 3. sınıf öğrenicisi Hediye Orman (9) ile ilgili umutlar her geçen gün tükenirken, olay anını gözyaşları içerisinde anlatan ablası Bahar Orman (14), “Kardeşim ‘abla kurtar’ diye bağırdı, ben de onun arkasından atladım. Montunu tuttum ancak dalga çok kuvvetliydi, sonra o benim elimi bıraktı” dedi.
Geçtiğimiz cumartesi günü, merkez Akdeniz ilçesi Şevket Sümer Mahallesi’nde ablası Bahar Orman ile gittikleri bakkaldan evlerine dönerken ayağı kayarak düştüğü Yalınayak deresinde kaybolan 9 yaşındaki Hediye Orman’ı arama çalışmaları sürüyor. Olayın yaşandığı Şevket Sümer Mahallesi’nde başlayan ilk günkü arama çalışmaları, ikinci ve üçüncü gününde dere yatağının devam ettiği Hal ve Siteler mahallelerinde devam etti. Dalgıç polisler, sahil güvenlik, itfaiye ve AFAD ekiplerinin katıldığı arama çalışmalarından şu ana kadar bir sonuç alınamazken, küçük kızın bulunmasına yönelik umutlar da her geçen gün kayboluyor.
Öte yandan, küçük kızı arama çalışmaları aralıksız devam ederken, ailenin endişeli bekleyişi de sürüyor. Evlerinin önünde kurulan çadırda kızıyla ilgili gelebilecek haberi bekleyen baba Mehmet Orman, 2 yıldır aynı mahallede oturduklarını, olay anında kendisinin işte olduğunu belirterek, “Çocuklar oynarken yer çamurlu olduğu için ayağı kayarak düşmüş. Bakkaldan gelirken olmuş. Yanında olan ablası da peşinden atlamış ama tutamamış” diye konuştu.
Derenin üstü açık olmasına tepki gösteren Mehmet Orman, “Yetkililerin işini yapmasını bekliyoruz. Daha önce de bu dereye düşenler olmuş. Yakınımızda bir okul var. Okulun müdürü birçok kez derenin üzerinin kapatılması için müracaatta bulunmuş ama kimse dinlememiş” ifadelerini kullandı.
“‘Abla kurtar’ diye bağırdı ben de arkasından atladım”
Olaydan yaralı kurtulan ve yaşadığı travmayı atlatmaya çalışan ortaokul 7. sınıf öğrencisi Bahar Orman ise olay anını gözyaşları içerisinde anlattı. Kardeşi ile birlikte olay günü markete alışverişe gittiklerini söyleyen abla Bahar Orman, şöyle devam etti:
“Markete gitmiştik. Arkadaşımı gördük, konuştuk biraz. Kardeşim de dereye taş atıyordu. ‘Eve gidelim’ dedim, ‘elimdeki taş bitsin sonra gideriz’ dedi. Taşı attı, sonra taş almak için bir daha eğildi. Bu sefer çamurdan dolayı bir ayağı kaydı, sonra diğer ayağı kaydı. Bağırdı, ‘abla kurtar, abla kurtar’ diye. Ben de arkasından atladım. Tuttum montunu. İki üç kere dalga geldi.
Sonra o benim elimi bıraktı, bayıldı herhalde, orada gözü kapandı. Suyun altına girdik, ben artık çıkamayacağız sandım. Sonra gözümü açtığımda ağaçları gördüm. O sırada zaten kardeşim elimden gitmişti. Sonra bağırdım, kimse duymadı. Bu sırada benim başım iki üç kez suyun içerisine girdi. Ben sonra demiri tuttum. Demir zaten elimi kesti. Sonra bir adam geldi ve beni kurtardı.”
Bahar Orman, dere kenarında sürekli çocukların oynadığını, okuldan çıkan çocukların buradan geçtiğini de belirterek, “Başka birinin daha canı yanmadan bu derenin kapatılmasını istiyorum” diye konuştu.
İHA
