Nerede Sevgi?
Nerede Saygı?
Yüzlerce yıl, aynı topraklar da beraber yaşamış ve kenetlenmiş bu MİLLET’e ne oldu?
-Yunus Emre’nin Anadolu topraklarına ektiği sevgi tohumları yeşeriyorken nefrete,
öfkeye ve kine dönüştü.
-Mevlana’nın anlayış, hoşgörü ve bütünleşme salvoları duyulmaz oldu.
-Hacı Bektaş Veli’nin ‘Bir olalım, pir olalım, iri olalım, diri olalım.’ çağrısı hatırlanmaz
oldu.
Ayrışmacı, O’cu, Bucu ve ayrılıkçı bir topluma dönüştük.
Dilimizin konuşma rengi değişti. Çocuklarımıza kötü örnek olmaya başladık.
Geleceğimizin mimarı olacak; 17 milyon öğrencinin 2. dönemde ders başı yapması
bekleniyor. Zorunlu eğitim çağında olmasına rağmen 4 milyonu aşkın öğrenci erken yaşta
evlilik, iş ve tarikatlar gibi nedenlerle okula hiç gitmiyor.
17 Milyonu, sevgi ve saygı ile beslemek varken; 1933 yılından itibaren okutulan, zamanla
bazı düzenlemeler yapılan öğrenci andımızı; genel olarak milliyetçi bir metin sayılan ant,
çeşitli kesimlerce faşist yorumlar içeren bir ant olarak nitelendirilmiş ve çözüm süreci
kapsamında yapılan yasal değişikliklerle, 2013’te Türkiye’de okullarda okunması
uygulamasına son verildi.
Yasaklanan, unutturulmaya çalışılan Andımızı bir kez daha hatırlayalım:
‘Türküm, doğruyum, çalışkanım.
İlkem; küçüklerimi korumak, büyüklerimi saymak, yurdumu, milletimi özümden çok
sevmektir. Ülküm; yükselmek, ileri gitmektir.
Ey Büyük Atatürk, açtığın yolda, gösterdiğin hedefe durmadan yürüyeceğime ant
içerim. Varlığım Türk varlığına armağan olsun.
Ne mutlu Türküm diyene.”
“Ne mutlu Türk'üm diyene” demek ırkçılığı çağrıştırıyormuş!
Oysa öyle olmadığını Milli Eğitim yetkilileri de çok iyi bilir.
Anayasamızın 66. Maddesini hatırlatalım: “Türk Devletine vatandaşlık bağı ile bağlı olan
herkes Türk'tür.”
T.C.'nin tabelalardan silinmesi, Atatürk isminin tabelalardan çıkarılması, Heykellerine
saldırmakla, Atatürk'ün ilkelerini hiç kimse unutturamaz!..
Çünkü ATATÜRK: ” Beni görmek demek mutlaka yüzümü görmek değildir. Benim
fikirlerimi, benim duygularımı anlıyorsanız ve hissediyorsanız bu kafidir”der.
*
Atatürkçüyüm diye mangalda kül bırakmayıp, Kırşehir’de 1950’lerde olduğu gibi, Atatürk'e
saldırılmasını azmettiren siyasilere ceket ilikleyenler, suç ortağıdır.
Geçen gün Samsun’da, Atatürk heykelini yıkmaya çalışanlara karşı birleştiğimiz gibi, ilkelerini
yıkmaya çalışanlara karşı da böyle birleşmemiz gerekir.
Savunmasız heykel yıkılırsa, yeniden yapılır.
İlkeleri yıkılırsa…
Bu vatanda, taş üstünde taş kalmaz.
‘SEVGİ’ ve SAYGI! sız korkaklar, altında kalır.
