Eleştiriye açıklık düzeyi, toplumların gelişmişlik düzeyi olduğunu hatırlayın ki; aydın bir toplum
istiyorsanız üç şeyi birbirinden uzak tutacaksınız: Para, din ve siyaset.
”Çocuğu budala yetiştirmek istiyorsanız her istediğini verin. “ der bir uzman.
Burada gözlerimizi ve kulaklarımızı kapatıp kör bir şekilde yeni nesli savunduğumu da düşünmeyin.
Hepimizin umudu ‘GENÇ’ kuşaktadır.
Son zamanlarda; televizyonda, sosyal medyada ve diğer farklı mecralarda yaşlı olan kesimin gençlerle
pek çok konuda ters düştüğünü görüyoruz. Son zamanlarda ülkemizin durumundan dolayı bu ters
düşmeler genellikle 'ekonomiden' kaynaklansa da bu durum dünyanın her yerinde görülüyor.
Günümüzde özellikle; son zamanlarda oldukça popüler olan sokak röportajlarında birbirinden farklı
gruplardan insanlar karşımıza çıkıyor. Çoğunlukla ülkenin ve dünyanın durumu hakkında sorulara yer
verilen bu röportajlarda, zaman zaman yaşlı kesimin “gençler iş beğenmiyor”, “zamanın gençliğinden
hiç umudum yok” veya “bizim zamanımız daha iyiydi” gibi cümleler kurduğunu görüyoruz.
Basit IQ testlerinde diğerlerinden yüksek puan alanlar, gençlerden şikâyet etmeye daha meyilli. Fakat
enteresan bir şekilde puanı o kadar yüksek olmayanlar durumdan pek de şikayetçi değil.
O zaman sorun gerçekten jenerasyon farkında mı?
Gençler ve yaşlılar
Bu çelişki, Psikolog John Protzko’nun 2019 yılında gerçekleştirdiği bir çalışmadan geliyor. 3.458
yetişkinin çevrimiçi anketler yoluyla katıldığı bu çalışmada, karakterinde otoriterliğin baskın olduğu
kişilerin, “bu zamanın gençleri eskiye göre çok saygısız” demeye daha yatkın olduğu görüldü. Aynısı
kitap okuma alışkanlığı için de geçerli.
Bu durumun ardından testi yapanlar, test skorlarını olduğundan düşük göstererek bazı kişilere yanlış
geri dönüş yaptı. Bu sefer bu kişilerin gençlere karşı daha yumuşak olduğu görüldü. Hatta bazıları
zamanın gençliğinin geçmiştekinden daha iyi olduğunu bile kabul etti.
Unutmayalım ki; Geçmişin ve günümüzün birbirinden farklı avantajları ve dezavantajları bulunuyor.
Fakat işler yaşlı kesim için geçmişi hatırlamaya geldiğinde oldukça taraflı davranıldığı görülüyor.
**
30 -40 Yıl öncesi: Mahalle kültürü, saygı, edep, eğlenceli lise anıları, gerçek sosyalleşme ve daha
niceleri anlatıldıkça gerisi gelir. Fakat o zamanlarda tedavi edilemeyen hastalıklardan, ekonomik
buhranlardan, kadın ve erkek eşitliğinin acınası durumundan pek de bahsedildiğini görmeyiz.
Fakat günümüze bakıldığında, zamanında tedavi edilemeyen hastalıklar, etik olmayan evlilikler,
şehirlerdeki kontrolsüz ‘GÖÇ’, gelişim sürecinin o zamana göre daha iyi olduğu söylenemez.
Çünkü her bir nesil, öncekinin üzerine ekliyor. Eğer söylenildiği gibi gençlik olduğu yerde sayıyor
olsaydı tüm dünya çoktan felakete sürüklenmiş olurdu.
Gençlerin üzerindeki yüksek beklenti: “Oturduğun yerden para kazanılmaz!” Jenerasyon farkı.
Gençlerin yazılım veya yabancı dil öğrenmesinin onlara fayda sağlayacağı tartışılmaz. Fakat bunları
yapmakta zorlandıkları için onları genellemek ve kendi neslinizden aşağıda görmek yine bir psikolojik
yanılgıdır.
Günümüzde bu durum genelde çalışma prensibi üzerinden tartışılıyor. Yaşlı kesim gençlerin çalışma
alışkanlığının olmadığından ve oturdukları yerden gelir sağlamak istediğinden yakınıyor. Gençler ise
bunu yeni açılan bir kapı olarak görüyor ki; Pandemiyle birlikte, internet sayesinde gördüğümüz üzere
evde oturarak da çoğu işte verimli bir şekilde çalışmaya devam ettiler..
Geçmişte bu çalışma şekline imkân sağlamadığından iki nesil arasındaki çalışma anlayışının
farklılaşması olduğu gözleniyor.
Sonuç olarak bunu jenerasyonlara genellemekten ziyade insanlığın genel bir sorunu olarak görmek
lazım. Çünkü sorun sadece jenerasyonlarla kısıtlı olsaydı, durumdan tüm yaşlılar şikayetçi olurdu ve
bu nesilden nesle istisnasız devam ederdi. Bu yanılgıya düşmemek için yapabileceğiniz en iyi şey birini
yaşına göre yargılamak değil, herkese karşı objektif olmak.
Gençler hayatta çok tecrübeli değiller, oysa yaşlılar hayatlarında çok tecrübeli. Birçok genç,
hayatlarıyla ilgili önemli konularda tavsiyelerde bulunmasının nedeni de budur.
Bir toplumun gelişmişlik düzeyi insan hakları, kadın hakları, çocuk hakları, hayvan hakları ve hatta
doğa koruma hakları ölçüsünde olması gerekir ki, kuşaklar arası uyumsuzluğu giderebilelim!
