19 – 20 Yaşını almış gençler hatırlamaz ama onun üstünde olanlar her ekonomik süreci iyi
hatırlar.
Veya soruyu tersten söyleyelim.
15-20 Yıl öncesi emekli olanlara soralım.
ŞİMDİ!..
Evinize kaç gazete giriyordu?
Araba ve Ev satın alabiliyor muydunuz?
Haftada kaç defa dışarda yemek yiyordunuz?
Yılda bir defa, bir haftalık güzel tatil yapabiliyor muydunuz?
Evinize her istediğinizi az olsa alabiliyor muydunuz?
Açıkçası ‘yoksulluk’ yaşıyor muydunuz?
Sorulması gereken çok soru var..
Ekonomideki gidişat iktidarı yoruyor.
Şu anda çok yıpranıyor.
“Eğer durum düzelmezse, iktidar daha fazla yıpranmadan bir seçim kararı alabilir’’ tespitini
yapanlar var.
NASIL MI?
Ekonomik kriz her yeri kasıp kavuruyor…
Benzin ve motorin 24 lirayı geçti.
Dolar ve Euro’daki yükseliş tüm ürünlerin fiyatını artırdı, artırmaya devam ediyor..
İthalata dayalı ekonomik model, dolar hapşırsa bile yatağa düşüyor.
Bunun acısını ise emekli, orta ve dar gelirli yurttaşlar çekiyor.
Restoranlar boş.
Yollar boşaldı.
Tatil yapmak, evden çıkıp gezmek çok zorlaştı.
Hele ev alabilmek hayal oldu.
Kiracılar, yıllık artışlar karşısında ne yapacakları bilemiyor.
Elektrik, Doğalgaz çok fazla yükseldi.
Market, Pazar fiyatları her gün değişmekte..
Alım gücü çok çok küçüldü.
Konuştuğum bir gazete bayisi ise “Emekliler bir gün gazete alıyor, bir gün almıyor.
Onları da anlıyoruz.
İnsanlar ekmek mi alayım gazete mi ikilemine düştü.
Kimi vatandaşlar tezgâhtaki gazetelerin başlıklarına bakıp gidiyor” diyerek halkımızın içine
itildiği durumu özetliyor.
Mevlana, olacakları ön görüp şu sözüyle mevzuyu çözmüş…
“Susma vicdan! Sen susarsan sözüm yalan, sen susarsan insanlığım talan, sen susarsan
sonum hüsran, sen susarsan konuşur şeytan!”
Bende susmadım, tarihe ‘NOT’ düştüm!..
