Bahar geldi.
Gülmek, gülümsemek insanlarda bir olaya karşı oluşan fiziksel bir reaksiyondur…
Hepimizi bildiği ABD Başkanı Donald Trump, ben, ben, ben diye diye başkanlık koltuğuna tekrar oturdu.
“Bu deli, baş belası hâkim, başkan seçilmedi. Halkın oylarını kazanmadı. Ben ezici bir yetkiyle kazandım. Ben sadece seçmenlerin benden yapmamı istediği şeyi yapıyorum!” dedi…
Ve bu yüzden fazla ciddi değişiklik gerektiren başkanlık kararnamelerini imzaladı.
Miting meydanlarında destekçilerine “Bir dört yıl daha, sonra bir dört yıl daha, sonra bir dört yıl daha!” diye seslendiğinde, kimse bunun sadece bir şaka olup olmadığını bilemedi. Çünkü o, 2020 seçimlerini kaybetmesine rağmen koltuğu bırakmamak için yasal ve anayasal boşluklar aradı, yetmedi, Kongre’yi bastırdı. Şimdi Ömür boyu başkanlık hayali…
Elbette dünya siyaset sahnesinde “ebedi liderlik” hayalleri kuranlar sadece Trump’tan ibaret değil.
Türkiye’mizde yaşanan olaylara Avrupa Birliğinin bir gün öncesi bakışı:
►”AB’ye aday bir ülke ve Avrupa Konseyi’nin uzun süreli bir üyesi olarak Türkiye’nin en yüksek demokratik standartları uygulaması beklenir” denilen açıklama şöyle devam etti:
“Temel haklara saygı ve hukukun üstünlüğü AB’ye katılım süreci için elzemdir. Bu hususlar AB-Türkiye ilişkilerinin ayrılmaz bir parçası olmaya devam edecektir.”
Ülkemizde; Çarşamba günkü 10 milyar dolar civarındaki erime olmasa da, dün de rezervlerde düşüş yaşandı.
►Borsa düştü, ara ara devre kapattı!
►Aldığımız, Lisans veya yüksek lisans diploma kaybı olabilir mi?
►Döviz talebini frenlemek için alınan bu önlemlere rağmen Merkez’in kuru tutabilmek için rezervlerden satışa devam ettiği görüldü. Bir gün içinde yüzde 10’luk kur artışının görülmesi yabancıları tedirgin etti. Yabancı çıkışının devam etmesi Londra’daki TL faizini yüzde 136’ye çıkardı. HSBC dolarizasyonun yeniden başlama riskinin öne çıktığını söyledi.
Bu durumda:
Zihinlerin bulandığı dönemlerde, doğruyla yanlışı ayırt etmek güçleştiğinde, gerçekleri tarih yazar..
Çevresel olaylara öfkelenip, üzülüp ağlarken çevresel bir etmen dolayısıyla birden gülümsemeye veya gülmeye başlamak kişinin algılarının açıklığıyla açıklanabilir.
Göğüs boşluğuna itilmiş tüm üzücü anıların, sıkıntıların ve kederlerin, kafesini kırıpta gözlerden firar etmesinin nasıl bir şey olduğunu bilir herkes.
Onları unutmak için sarf ettiği enerjinin iki katı mutsuzluğa bürünür, ağladıkça ağlarsınız. İçinizde tuttuğunuz ve ağırlığıyla sizi yerin diplerine doğru çeken o korkunç hesaplaşmalar gözyaşlarıyla akıp giderken, bir huzura sürüklenir insan.
“Ağlamak güzeldir” diye boşa dememişler. O sağanağın ardından berrak bir güneş doğar dudaklarınızın kıyısından. Sonra bir gökkuşağı belirir gözlerinizde ve gülmeye başlarsınız.
Bu ne delilik, ne de ahmaklıktır.
Bazen önceden ön görülemeyen olaylar karşısında;
‘Gülmeye’ başlarız bu mucizevi olaylar karşında!..
